ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΚΗΣ:
«Τα κλινικά συμπτώματα του Τύπου αφορούν το σύνολο της ελληνικής πραγματικότητας »

Στα Βόρεια του Έβρου, στην καρδιά των Βαλκανίων, στην άκρη της Ευρώπης. Ο Σταύρος Παπαθανάκης, δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού: «ΒΟΡΕΑΣ» μιλά για τον Τύπο και τον τόπο. Αναφέρεται σ΄ αυτούς που έφυγαν και σ΄ αυτούς που επιμένουν να μένουν και δεν ξεχνά να ρίξει τα «βέλη» του σε πολιτικούς και δημοσιογράφους που «φαλτσάρουν».

 

Πώς προέκυψε ο ΒΟΡΕΑΣ;
 Ο «ΒΟΡΕΑΣ» είναι η συνέχεια ενός προηγούμενου εκδοτικού εγχειρήματος. Ο «ΡΗΣΟΣ» την περίοδο 1989 – 1992 στην Αθήνα ήταν μια σημαντική εκδοτική εμπειρία με προσφορά στη θετική προβολή της κοινωνικής, οικονομικής, ιστορικής και πολιτισμικής πραγματικότητας της Θράκης και με 400 δημοσιεύματα σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
 
  Ένα ακόμη εκδοτικό εγχείρημα σε μια εποχή που οι νέες εκδόσεις δεν λείπουν, συμφωνείτε;
 Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές εκδόσεις πιστεύω ότι ωφελεί τη δημοκρατία μας, η οποία πρέπει να είναι ανοιχτή, πολυφωνική και πλουραλιστική για να έχει τις σωστές αντιδράσεις στις έντονες και διαρκείς προσπάθειες υπονόμευσης της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών από ποικιλώνυμα συμφέροντα σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
 
  Λείπουν όμως οι αναγνώστες…
 Οι αναγνώστες διαμορφώνονται κι αυτή είναι μια ευθύνη όλων όσων εμπλεκόμαστε καθημερινά στην παραγωγή του ενημερωτικού –ειδησεογραφικού – επικοινωνιακού προϊόντος. Κοιτάξετε ποια ήταν η πραγματικότητα του περιφερειακού τύπου πριν τριάντα, είκοσι και δέκα χρόνια και ποια είναι σήμερα.
 
  Ζείτε στον Έβρο , ζείτε και την δια-συνοριακότητα ποια είναι η άποψή σας;
 Στο βιωματικό και πολιτισμικό μας κύτταρο κουβαλάμε την κληρονομιά ενός χώρου ανοιχτών οικονομικών και πολιτισμικών οριζόντων με ιδιαίτερη αίσθηση της διαφορετικότητας και της ανάγκης να υπερασπιζόμαστε την ταυτότητά μας και να ανεχόμαστε λαούς, φυλές, θρησκείες και πολιτισμούς.
 Η διασυνοριακότητα χωρίς άλλο συνιστά μια ενδιαφέρουσα πρόκληση και προοπτική.
 
  Μπορεί ο Έβρος να λειτουργήσει ως κέντρο των Βαλκανίων;
 Δεν είμαι της άποψης ότι είμαστε ο ομφαλός της περιοχής. Σίγουρα όμως είμαστε μέρος της Βαλκανικής πραγματικότητας και υπάρχουν δυνατότητες για τη διαμόρφωση ενός διαπεριφερειακού-διασυνοριακού-διαβαλκανικού κέντρου.
 
  Ποια η σχέση των Θρακιωτών με τον τόπο τους;
 Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα μετά από σημαντικές πρωτοβουλίες δεκαετιών. Οι Θρακιώτες έχουν κερδίσει σε αυτοπεποίθηση. Αυτή η σχέση ενισχύεται ολοένα και περισσότερο και είναι σε ευθεία συνάρτηση με το βαθμό γνώσης της μοναδικής ιστορίας και του πολιτισμού του τόπου μας.
 

 

 

 

Πόσοι από τον Έβρο έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό;
 Δεν είναι μόνο αυτοί που μετανάστευσαν. Είναι κι αυτοί που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν. Στην πρωτεύουσα της Βάδης –Βυρτεμβέργης, στη Στουτγάρδη, και στην ευρύτερη περιοχή της έχουμε περίπου 20.000 Εβρίτες.
 
  Πιστεύετε ότι υπάρχουν ακόμη ελπίδες να γυρίσουν κάποιοι από αυτούς πίσω;
 Για πάρα πολλούς λόγους αυτό είναι μια χίμαιρα. Οι περισσότεροί τους δεν πρόκειται να γυρίσουν ακόμη κι αν τα πράγματα βελτιωθούν θεαματικά. Έχουν ενταχθεί πλήρως στις κοινωνίες που ζουν κι εκεί βλέπουν να πραγματώνεται ο ατομικός και ο οικογενειακός σχεδιασμός τους.
 
  Ένα σύντομο σχόλιο για τη δημοσιογραφία έτσι όπως ασκείται στην Ελλάδα;
 Ένας κορυφαίος εκπρόσωπος του διεθνούς τύπου, ο ιδρυτής του Γερμανικού περιοδικού «DER SPIEGEL», ο Rudolf Augstein, είχε πει: «Το καπιταλιστικό σύστημα στηρίζεται στο αδιαμφισβήτητο δικαίωμα κάθε εμπόρου, να αναζητά ηλίθιους αγοραστές κι ακόμη πιο ηλίθιους να τους κάνει. Διαπίστωση είναι ότι οι εφημερίδες και τα περιοδικά στο σύνολό τους συμβάλλουν στη σταθεροποίηση του συστήματος, από το οποίο έχουν αναπτυχθεί». Σ’ αυτό το κοινωνικό- πολιτικό περιβάλλον δρούμε και οι Έλληνες δημοσιογράφοι, του κέντρου και της περιφέρειας, με τα όποια θετικά ή αρνητικά δεδομένα στο επάγγελμα ή λειτούργημά μας.
 
  Και για τους δημοσιογράφους της Περιφέρειας.
 Τα κλινικά συμπτώματα της παθογένειας της κρίσης του ελληνικού τύπου αφορούν το σύνολο της ελληνικής πραγματικότητας. Είναι αφελής η προσέγγιση «περί της καθαρής, αγνής και ειδυλλιακής πραγματικότητας» και σαφώς δεν την υιοθετώ.
 
  Η διαπλοκή Τύπου και Πολιτικής ανθεί στην επαρχεία;
 Θα πρέπει οι κεντρικές κομματικές ηγεσίες να μας εξηγήσουν, τι εννοούσαν όταν αναφέρονταν στις τοπικές ιδιαιτερότητες σχετικά με περίεργες ανατροπές των τοπικών πολιτικών συσχετισμών. Υπάρχουν δηλώσεις τοπικών πολιτικών παραγόντων επί του θέματος. Πρόσφατες και παλιές.
 
  Τα όνειρα του «ΒΟΡΕΑ» ποια είναι;
 Να ανοίξει δυνατά τα φτερά του και να έχει την εύνοια του αρχετυπικού συμβόλου του.
 
  Και τα όνειρα του Σταύρου Παπαθανάκη;
 Να είναι ακόμη πιο συναρπαστική η συνέχεια της ζωής, η μόνη που μπορεί να μας χαρίσει ανεπανάληπτες συγκινήσεις.