Άλλοτε το Δημοτικό Σχολείο έσφυζε από ζωή Τώρα στο Λαογραφικό Μουσείο φιλοξενούνται οθ σιωπηλοί μάρτυρες του χωριού

Η μετατροπή του Δημοτικού Σχολείου σε Λαογραφικό Μουσείο υπογραμμίζει το συλλογικό ενδιαφέρον για επιστροφή στις ρίζες. Σηματοδοτεί μια ενδιαφέρουσα διαδικασία ιστορικής και πολιτιστικής αυτογνωσίας. Η ιστορία του χωριού είναι μέρος της τοπιογραφίας του Τριγώνου, της τοπικής ιστορίας του.


 

 



 

Η συγκέντρωση των αντικειμένων της συλλονής του Λαογραφικό Μουσείο γίνεται υπόθεση όλου του χωριού. Ο κάθε κάτοικος καταθέτει κι από ένα κειμήλιο - μαρτυρία της οικογενειακής κληρονομιάς. Οι διαρκώς βελτιούμενες σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Βουλγαρίας επιτρέπουν την ελευθερία στις διασυνοριακές πληθυσμιακές μετακινήσεις. Έτσι, η επίσκεψη του 2003 στο Όρεσιτς αποκτά χαρακτήρα προσκυνήματος και συμβολικής επιστροφής στις πατρογονικές εστίες.

 

 
 

 

 

 

 
 

Τα Παιδιά που γεννήθηκαν στην ξενιτιά

Τα παιδιά του χορευτικού συγκοτήματος του Συλλόγου Εβριτών Ροίτλινγκεν ήταν μια ευχάριστη έκπληξη το 2003, όταν κέρδισαν τις εντυπώσεις με τις χορευτικές επιδόσεις και τις φιγούρες τους όσους τα παρακολούθησαν για πρώτη φορά.
Για το ίδια, αν και γεννήθηκαν στο Ροίτλινγκεν και στη Γερμανία, η συμμετοχή στο σύλλογο και η ακμάθηση των Θρακιώτικων παραδοσιακών χορών είναι ένα καθημερινό βίωμά τους, ένας τρόπος ζωής.

Συνέχεια Επόμενη σελίδα »